Yeni aktivitelere buyurun...

Başlığa aldanmayın, yeni bir aktivite durumum yok:) Neredeyse İstanbul'daki düzenimi Viyana'ya kurmuş durumdayım. Buraya gelirken biraz yalnızlık çekerim diye düşünüp buna hem üzülmüş hem de bunun kendime odaklanmak için şahane bir fırsat olduğuna sevinmiştim. Ancak ne yazık ki arkadaş bulmak konusunda son derece başarılıyım:))) son durumda hergün telefon edip halimi hatırımı soran, beni haftada 3 kez evine davet eden, ben gitmezsem bana gelen arkadaşlarım oldu...Şaşkınım. Durumlar böyle olunca Türk misafirperverliği kavramını hatırlayarak arkadaşlarımı Türk yemekleri ile buluşturmaya karar verdim. Ancak yemek pişirme konusundaki yeteneklerimi gözardı ettim tabii. Gün yaklaştıkça beni bir düşünce aldı...En kolay ne yapabilirim? buna ne malzeme konuyordu? acaba işi hazır yemeklere mi çevirseydim, evimin yanındaki Türk pastanesine börek mi sipariş etseydim...Ben bu düşünceler ile boğuşurken Aslı ile- şirketten canciğer kuzusarması bir insan işte:)) skype sohbetlerimizde konuyu açtım. Kendisi bana fırında tavuk önerdi. Tarifleri aldım ve malzemeleri almaya gittim ancak tabii listede olan hiçbirşeyin tam karşılığını bulmam mümkün olmadı. Tavuk kalça dedi- buttan başka birşey yoktu, krema almam gerekti- tatlıyla tuzluyu ayıramadım gibi birsürü sorun yaşadım. En sonunda markette kasadaki Türk teyzeden yeni tarifler alıp ona göre malzemeleri seçerek evin yolunu tuttum. Pilav- fırında but- salata yaptım:)))) Sonra oturdum ağladım:))) Bu tarihi anın bu platformda da altını çizmek istiyorum. Anneciğim bu satırları okurken kesin çok duygulanacak:) Şahane oldu. Kızlar bayıldı...Ben acaba yemekler kalır mı- ben tek başıma yiyemem ki bunları diye düşünürken herşey silip süpürüldü. Görev başarıyla tamamlandı anlayacağınız. Yemekten sonra Cuma gezme-tozma aktiviteleri gerçekleştirildi. Birgün daha takvimlerden silindi gitti. Son dönemde buluşma- konuşma- gezme- tozma aktivitelerinin yanında tangoya başladım biliyorsunuz- bilmiyorsanız da şimdi öğrenmiş oldunuz:) ikinci dersimi aldım ve ders sonrasında bir amcayla dans ettim. Çok eğlenceliydi ancak amcanın eğlendiğini söyleyemeyeceğim çünkü çok kötüydüm:)Dans boyunca partnerinin hareketlerini doğru algılayıp senin de dogru yol alman için tutturman gereken yakın bir açı var. Ancak bende o açı çalışmıyor ne yazık ki. Amca bütün dans boyunca hızlı yürü- yavaş ol- ağırlıgını bana verme gibi uyarılarda bulundu hehehehe...çok komikti. Yeteneklerim sınırlı olsa da pes etmek yok! Acaip deşarj oluyorum. aaa bir de tramvay ile turumdan bahsetmek istiyorum! tarihi bir tramvayla şehir turu yaptım ben:) şu hop on hop off otobüslerden bin kat daha güzel olduğunu söylemeliyim. Viyana'ya gelenlere sunabileceğim farklı alternatiflerim var artık. Kendimi geliştiriyorum duyurulur!!! Tabii burada hayat akıp giderken İstanbul'da da birşeyler oluyor ve insan kaçırdıklarına üzülüyor bir yandan. Gediz'imi istediler mesela bugün. Sabah bana mesaj atmış haber vermek için...Ben de dedim ki arayayım bir sesini duyayım. Duydum da ancak ağlayan bir sesti :) Benim canım arkadaşım sesimi duyunca ağladı:))) Nasıl olupta bu kadar şahane dostluklar kurmayı başarıyor ancak diğer bazı cephelerde çoğunlukla yanılıyorum anlamıyorum:) Ama size söylüyorum işte süpper arkadaşlarım vaaaaarrrr...Neydi meşhur cümlelerimiz "Ben arkadaşlarıma yatırım yaptım" ve "tek başımayım ancak asla yalnız değilim". Gediz masterdan bana kalan en güzel hediye. Bu kadar geç tanışıp bu kadar şahane bir arkadaşlık oturtmayı başarabildiğimiz için gururlu ve mutluyum. Neyse işte sonunda Onur ile evleniyorlar. Şu gelinlik, isteme, alışveriş kısımları bana en eğlenceli gelen kısımlar ancak hiçbirinde İstanbul'da değilim. Herşeyi bensiz yaptı o yüzden birazcık buruğum aslında. Ancak diğer yandan bu ikimiz için de iyi olmuş olabilir:) ben gelinlik seçiminde olsaydım şu anda aldığı kısa gelindiği büyük ihtimalle aldırmamak için elimden geleni yapardım hehehehe :))) Sanırım şu an için Viyana semalarından hikayelerim bu kadar...Fotoğraflarımı da aşağıda görebilirsiniz!Bir dahaki yazıda buluşmak üzere!